((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا))[1].

(بار الها! من از تو خير اين باد را می‌خواهم، و از شرّ آن به تو پناه مىبرم).

167/2 ((اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَخَيْرَ مَا فِيْهَا، وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا فِيْهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ))[2].

(الهى! من از تو خير اين باد، و خير آنچه را كه در آن قرار دارد، و خير آنچه را كه اين باد براى آن فرستاده شده است، مسألت مىنمايم، و از شرّ اين باد، و شرّ آنچه در آن قرار دارد، و شرّ آنچه براى آن فرستاده شده است، به تو پناه مىبرم).

 

«62» دعاي موقع رعد و برق

168 ((سُبْحَانَ الَّذِيْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالمَلاَئِكَةُ مِنْ خِيْفَتِهِ))[3].

(پاك و منزّه است آن ذاتى كه رعد، پاكى اش را بيان مى نمايد و او را ستايش می‌كند، و فرشتگان نيز از بيم او، تسبيح می‌گويند).

 


[1] أبو داود 4/326، وابن ماجه 2/1228، ونگا: صحيح ابن ماجه2/305.

[2] مسلم 2/616، والبخاري 4/76.

[3] عبد الله بن الزبير –رضي الله عنهما- هنگامى كه صداى رعد وبرق را مى شنيد سخن گفتن را ترك كرده و دعاى فوق را مىخواند. الموطأ 2/992 وألباني گفته اين حديث صحيح و