دین و ژین

رسول الله –صلى الله عليه وسلم- می‌فرمايد: ((إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ مَادِحاً صَاحِبَهُ لاَ مَحَالةَ فَلْيَقُلْ: أَحْسِبُ فلاناً والله حسيبهُ وَلاَ أَزَكِّي عَلَى اللهِ أَحَداً أَحْسِبُهُُ ـ إِنْ كَانَ يَعْلَمُ ذَاكَ ـ كَذَا وَكَذَا))[1].

(هرگاه لازم است كه دوست تان را مدح كنيد، چنين بگوييد: به نظرْ، فلانى چنين و چنان است، ولى خدا محاسبه كننده‏ ى اوست و من كسى را نزد خدا تزكيه نمی‌كنم).

 آنچه که مسلمان هنگام مدح شدنش بگوید

232 ((اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِيْ بِمَا يَقُوْلُوْنَ، وَاغْفِرْ لِيْ مَا لاَ يَعْلَمُوْنَ [وَاجْعَلْنِيْ خَيْراً مِمَّا يَظُنُّوْنَ]))[2].

(بار الها! مرا بخاطر آنچه كه می‌گويند، مورد بازخواست قرار مده، و آنچه را كه از من نمی‌دانند، بيامرز، و مرا بهتر از آنچه كه درباره‌ى من گمان می‌كنند بگردان).