((سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللهِ، وَحُسْنِ بَلاَئِهِ عَلَيْنَا. رَبَّنَا صَاحِبْنَا، وَأَفْضِلْ عَلَيْنَا عَائِذاً بِاللهِ مِنَ النَّارِ))[1].

(باشد كه شاهدى، حمد و ستايش خدا را بشنود و بر خوبى نعمت‏هايش بر ما گواهى دهد.

اى پروردگار ما، تو همراه ما باش، و به ما احسان كن، در حالى كه از آتش دوزخ به تو پناه مى برم).



 

[1] مسلم 4/2086. براى شرح بيشتر اين حديث مىتوانيد به كتاب صحيح مسلم شرح امام النووي مراجعه كنيد 17/39.