فضيلت جهاد4
1298- وعَنْهْ قَالَ قِيل: يا رسُولَ اللَّه، ما يَعْدِلُ الجِهَادَ في سَبيلِ اللَّه؟ قَال: « لا تَسْتَطيعُونَه، » فأعادوا عليه مرتين أو ثلاثاً كل ذلك يقول: « لا تستطيعون، » . ثُمَّ قال: « مثَل المجاهد في سبيل اللَّهِ كمثَل الصَّائمِ القَائمِ القَانِتِ بآياتِ اللَّهِ لا يَفْتُر: مِنْ صلاة، ولا صيام، حتى يَرجِعَ المجاهدُ في سبيل اللَّهِ » متفقٌ عليه. وهذا لفظُ مسلِم.
وفي روايةِ البخاري، أنَّ رجلا قَال: يا رسُولَ اللَّهِ دُلَّني عَلى عملٍ يَعْدِلُ الجهَاد؟ قال: « لا أجدهُ » ثُمَّ قال: « هل تَستَطِيعُ إذا خَرَجَ المُجاهِدُ أن تدخُلَ مَسجِدَك فتَقُومَ ولا تَفتُر، وتَصُومَ ولا تُفطِر؟ » فَقال: ومَنْ يستطِيعُ ذَلك؟
1298- از ابو هريره رضی الله عنه روايت شده که گفت:
گفته شد: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم چه چيز با جهاد در راه خدا برابری می کند؟
فرمود: توانائی آنرا نداريد. دو بار و يا سه بار تکرار نمودند و در هر بار می فرمود: توانائی آنرا نداريد. سپس فرمود: صفت مجاهد راه خدا مانند روزه دار کوشش کننده است که به آيات خدا مطيع بوده و از انجام روزه و نماز غفلت نمی کند، تا اينکه مجاهد راه خدا باز گردد. اين لفظ مسلم است
و در روايت بخاری آمده که: مردی گفت: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم مرا به کاری راهنمائی کن که با جهاد برابر کند؟
فرمود: آن را نمی يابم. سپس فرمود: آيا می توانی که چون مجاهد برآيد به مسجدت ايستاده و بدان مواظبت کرده و غفلت و سستی نورزی و روزه بگيری و افطار نکنی؟
گفت: کی اينکار را کرده می تواند؟
1299- وعنْهُ أنَّ رسُول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قَال: « مِنْ خَيرِ معاشِ الناس لَهُم رجُلٌ مُمسِكٌ بعنَانِ فرسِهِ في سبيل اللَّه، يطِيرُ على متنِهِ كُلَّما سمِع هَيعة، أوْ فَزَعَة طَار على متنِه، يَبْتَغِي القتل أو المَوتَ مظَانَّه، أو رَجُلٌ في غُنَيْمةٍ أو شَعفَةٍ مِن هذه الشُّعفِ أو بطنِ وادٍ من هذِهِ الأودِيةِ يُقيمُ الصَّلاة، ويُؤْتي الزَّكاة، ويعْبُدُ ربَّهُ حتَّى يَأْتِيَه اليَقِينُ لَيْسَ من النَّاسِ إلاَّ في خَيْرٍ » رواهُ مسلم.
1299- از ابو هريره رضی الله عنه روايت شده که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: از بهترين وسائل معيشت برای مردم مرديست که زمام اسبش را در راه خدا گرفته و بالای آن می پرد. هرگاه صدا و آوازهء جنگ را بشنود بر آن سوار شود و مرگ را طلب نمايد يا محلی را طلب نمايد که در آن گمان آن می رود يا مردی که با چند گوسفندی در قلهء از اين قله هاست يا در ميان درهء از اين دره ها که نماز را برپا داشته، زکات را بدهد و تا واپسين دم مرگ پروردگارش را بپرستد و در برابر مردم جز خير چيزی انجام ندهد.
1300- وعَنْه، أنَّ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم، قال: « إنَّ في الجنَّةِ مائَةَ درجةٍ أعدَّهَا اللَّه للمُجَاهِدينَ في سبيلِ اللَّه ما بيْن الدَّرجَتَينِ كما بيْنَ السَّمَاءِ والأَرْضِ » . رواهُ البخاري.
1300- از ابو هريره رضی الله عنه روايت شده که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: هر آئينه در بهشت صد درجه است که خداوند آن را برای مجاهدين راه خدا آماده نموده که فاصلهء ميان دو درجه مانند فاصلهء ميان زمين و آسمان است.
1301- وعَن أبي سعيدٍ الخُدْرِي، رضي اللَّه عَنْه، أنَّ رسُولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قَال: « مَنْ رضي بِاللَّهِ رَبَّا، وبالإسْلامِ دينا، وَبمُحَمَّدٍ رَسُولا، وَجَبت لَهُ الجَنَّةُ » فَعَجب لهَا أبو سَعيدٍ، فَقَال أعِدْها عَلَيَّ يا رَسولَ اللَّهِ فَأَعادَهَا عَلَيْه، ثُمَّ قال: « وَأُخْرى يَرْفَعُ اللَّه بِها العَبْدَ مائَةَ درَجةً في الجَنَّة، ما بيْن كُلِّ دَرَجَتَين كَما بَين السَّماءِ والأرْضِ » قال: وما هِي يا رسول اللَّه؟ قال: « الجِهادُ في سبِيل اللَّه، الجِهادُ في سَبيلِ اللَّهِ » . رواهُ مُسلم.
1301- از ابو سعيد خدری رضی الله عنه روايت شده که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: آنکه به ربوبيت خدا و ديانت اسلام و رسالت محمد صلی الله عليه وسلم راضی شود، بهشت بر او واجب می شود.
ابو سعيد از آن به شگفت شده و گفت: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم آنرا برايم بازگو! و آنحضرت صلی الله عليه وسلم آن را برای او اعاده نموده و فرمود: و ديگر اينکه خداوند بوسيلهء آن بنده را صد مرتبه در بهشت، بالا می برد که فاصلهء ميان هر دو مرتبه به اندازهء فاصلهء زمين و آسمان است.
گفت: و آن چيست، يا رسول الله صلی الله عليه وسلم؟
فرمود: جهاد در راه خدا، جهاد در راه خدا!
1302- وعَنْ أبي بَكْرِ بن أبي مُوسى الأشْعَرِي، قَال: سَمِعْتُ أبي، رضي اللَّه عنْه، وَهُوَ بحَضْرَةِ العَدُو، يقول: قالَ رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « إنَّ أبْوابَ الجَنَّةِ تَحْتَ ظِلالِ السُّيُوفِ » فَقامَ رَجُلٌ رَثُّ الهَيْئَةِ فَقَال: يَا أبَا مُوسَى أَأَنْت سمِعْتَ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يقول هذا؟ قال: نَعم، فَرجَع إلى أصحَابِه، فَقَال: « أقرأ علَيْكُمُ السَّلامَ » ثُمَّ كَسَر جفْن سَيفِهِ فألْقاه، ثمَّ مَشَى بِسيْفِهِ إلى العدُوِّ فضَرب بِهِ حتَّى قُتل » . رواهُ مسلم.
1302- از ابوبکر بن ابی موسی اشعری روايت شده که گفت:
از پدرم در حاليکه در برابر دشمن قرار داشت، شنيدم که می گفت: رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: دروازه های بهشت در زير سايه های شمشيرها است. مردی ژوليده برخاست و گفت: ای ابو موسی آيا خودت آن را از رسول الله صلی الله عليه وسلم شنيدی؟
گفت: بلی. و او نزد رفقايش رفته و گفت: بر شما سلام می خوانم، و غلاف شمشيرش را شکسته و انداخت و بعد با شمشيرش طرف دشمن رفته و با آن شمشير زد تا کشته شد.
1303- وعن أبي عَبْسٍ عبدِ الرَّحمنِ بْنِ جُبَيْر، رضي اللَّه عنهُ قال: قَال رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « ما اغْبَرَّتْ قدَما عَبْدٍ في سبيلِ اللَّه فتَمسَّه النَّارُ » . رواهُ البخاري.
1303- از ابو عبس عبد الرحمن بن جبير رضی الله عنه روايت شده که:
پيامبر صلی الله عليه وسلم فرمود: غبار آلود نشده قدمهای بنده ای در راه خدا که آن را آتش مساس کند.
1304- وَعَنْ أبي هُرَيْرَة، رضي اللَّه عنه، قَال: قَال رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « لا يلجُ النًَّارَ رَجُلٌ بَكَى مِنْ خَشْيةِ اللَّهِ حتَّى يعُودَ اللَّبَن في الضَّرع، وَلاَ يَجْتَمِعُ عَلَى عَبْدٍ غُبَارٌ في سبيل اللَّهِ ودخَان جهَنَّم » ، رواه الترمذيُّ وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.
1304- از ابو هريره رضی الله عنه روايت شده که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: داخل نمی گردد به جهنم مردی که از ترس خدا بگريد، تا اينکه شير دوباره به پستان بازگردد و جمع نشود بر بنده غبار در راه خدا و دود جهنم.