دین و ژین

1305- وعن ابن عبَّاس، رضي اللَّه عَنْهُمَا، قَال: سمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يقُولُ: «عيْنَانِ لا تَمسُّهُمَا النَّار: عيْنٌ بكَت مِنْ خَشْيةِ اللَّه، وعيْنٌ باتَت تحْرُسُ في سبِيلِ اللَّهِ». رواه الترمذيُّ وقال: حديثٌ حسن.

1305- از ابن عباس رضی الله عنهما روايت است که گفت:

از رسول الله صلی الله عليه وسلم شنيدم که می فرمود: دو چشم است که آن را دوزخ لمس نمی کند: چشمی که از ترس خدا بگريد و چشمی که در راه خدا پاسداری و نگهبانی نمايد.

 1306- وعن زَيدِ بنِ خَالد، رضِي اللَّه عَنْه، أنَّ رسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قَال: « من جهَّزَ غَازِياً في سبيلِ اللَّهِ فَقَدْ غَزَا، ومنْ خَلَفَ غَازياً في أَهْلِهِ بخَيْر فَقَدْ غزَا » . متفقٌ عليه.

1306- از زيد بن خالد رضی الله عنه ورايت است که:

رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: کسيکه رزمنده ای را در راه خدا مجهز کند، همانا جهاد کرده است و کسيکه خانوادهء رزمنده ای را بنحوی نيکو سرپرستی نمايد، همانا جهاد کرده است.

1307- وَعَنْ أبي أُمامة، رضي اللَّه عنْهُ قَال: قالَ رسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « أفْضَلُ الصَّدَقات ظِلُّ فُسْطَاطٍ في سبيل اللَّه ومَنِيحةُ خادمٍ في سبيل الله أو طَروقهُ فحلٍ في سبيل اللَّه» رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح.

1307- از ابو امامه رضی الله عنه روايت شده که:

رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: بهترين صدقات سايهء مويی است در راه خدا يا دادن خادمی است در راه خدا و يا دادن شتريست که آمادهء جفت گيری شده در راه خدا.

 1308- وعنْ أنس، رضي اللَّه عنْه، أنَّ فَتىً مِن أسْلَمَ قال: يا رسول اللَّهِ إنِّي أُريد الغَزْو ولَيْس معِى ما أتَجهَّزُ بِه، قال: « ائتِ فُلانا، فَإنَّه قَد كانَ تَجهَّزَ فَمَرِضَ » فأتاه فَقَال: إنًَّ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يُقْرِئَكَ السَّلامَ ويقول: أعطِني الذي تَجهَّزتَ بِه، قَال: يا فُلانَةُ، أعْطِيهِ، الذي كُنْتُ تَجهَّزْتُ بِه، ولا تَحْبِسين مِنْهُ شَيْئا، فوَاللَّهِ لا تَحْبِسي مِنْه شَيْئاً فَيُبارَكَ لَكِ فِيه. رواه مسلم.

1308- از انس رضی الله عنه روايت است که گفت:

اينکه جوانی از قبيلهء اسلم گفت: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم من می خواهم که جهاد کنم و همراهم چيزی نيست که خود را با آن مجهز نمايم.

فرمود: نزد فلانی برو، زيرا او خود را مجهز نموده بود و مريض شد. پس نزد او رفته و گفت: رسول الله صلی الله عليه وسلم بر تو سلام می فرستد و می گويد: وسايلی که خود را با آن مجهز کرده بودی بمن ده.

وی گفت: ای فلانی وسائلی را که من خود را با آن مجهز کرده بودم، برايش ده و چيزی از وی باز مدار، زيرا سوگند به خدا چيزی ازو منع نمی کنی که باز برايت در آن برکت نهاده شود.

1309- وعن أبي سَعيدٍ الخُدْرِي، رضي اللَّهُ عنه، أنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم بَعثَ إلى بَني لِحيان، فَقَال: « لِيَنْبَعِثْ مِنْ كُلِّ رجُلَيْنِ أحدَهُما، والأَجْرُ بينَهُما » رواهُ مسلم.

 وفي روايةٍ له: « لِيخْرُجْ مِنْ كُلِّ رجلين رجُلٌ » ثُمَّ قال لِلقاعِد: « أَيُّكُمْ خَلَفَ الخارج في أَهْلِهِ ومالِهِ بخَيْرٍ كان لهُ مِثْلُ نِصْفِ أَجرِ الخارِجِ » .

1309- از ابو سعيد خدری رضی الله عنه روايت شده که گفت:

رسول الله صلی الله عليه وسلم گروهی را به سوی بنی لحيان فرستاده و فرمود: بايد از هر دو نفر يک نفر جهاد رود و مزد در ميان شان است.

و در روايتی آمده که بايد از هر دو مرد يکمرد برآيد و سپس برای کسی که می نشست، فرمود: هر کدام شما که سرپرستی مال و خانوادهء بيرون آمده (برای جهاد) را بنحوی درست بنمايد، برای او مثل نصف مزد کسيست که برآمده است.

 1310- وعنِ البراءِ ، رضي اللَّه عَنْـه، قال: أتى النبي صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم، رجلٌ مقنَّعٌ بِالحدِيد، فَقال: يا رَسُول اللَّهِ أُقَاتِلُ أوْ أُسْلِم؟ فقَال: « أسْلِم، ثُمَّ قاتِلْ » فَأسْلَم، ثُمَّ قَاتَلَ فَقُتِلَ، فقَال رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « عمِل قَلِيلاً وَأُجِر كَثيراً » . متفقٌ عليه، وهذا لفظُ البخاري.

1310- از براء رضی الله عنه روايت شده که:

مردی سراپا در آهن خدمت پيامبر صلی الله عليه وسلم آمده و گفت: يا رسول الله صلی الله عليه وسلم بجنگم يا مسلمان شوم؟

فرمود: اسلام بياور، سپس بجنگ. پس اسلام آورده و جنگيد تا اينکه کشته شد.

سپس رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: کم عمل نمود و مزد زيادی گرفت.