وارد شدن مسافر به خانواده اش در روز و کراهيت وارد شدن در شب بدون ضرورت
985- عن جابرٍ رضي اللَّه عنهُ أَنَّ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قال: « إذا أَطالَ أَحدُكمْ الغَيْبةَ فَلا يطْرُقنَّ أَهْلَهُ لَيْلاً » .
وفي روايةٍ أَنَّ رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم نَهى أَنْ يطْرُقَ الرَّجُلُ أَهْلَهُ لَيْلا. متفقٌ عليه.
985- از جابر رضی الله عنه روايت شده که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود: هرگاه غياب کداميک شما از خانواده اش دراز شود، بايد که از طرف شب بخانه اش نيايد.
و در روايتی آمده که رسول الله صلی الله عليه وسلم منع کرد از اينکه مرد از طرف شب به خانه اش بيايد.
ش: هرگاه کسی بخواهد بعد از سفر طولانی بخانه اش بيايد، بايد قبلاً خانواده اش را در جريان آمدن خود بگذارد و ناگهانی از طرف شب بخانه اش داخل نشود، تا همسرش خود را برای وی کاملاً آماده نموده باشد، و غافلگير نشود.
986- وعن أنسٍ رضي اللَّه عنهُ قال: كانَ رسولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم وسلَّمَ لا يطرُقُ أَهْلَهُ لَيْلا، وكان يَأْتِيهمْ غُدْوةً أَوْ عشِيَّةً . متفقٌ عليه.
986- از انس رضی الله عنه روايت است که:
رسول الله صلی الله عليه وسلم شب بخانه اش وارد نمی شد، بلکه اول صبح يا سر شب نزد شان می آمد.
177- باب در مورد آنچه مسافر بعد از باز گشت و ديدن شهرش می گويد
در اين مورد حديث ابن عمر رضی الله عنهما است که قبلاً در "باب تکبير المسافر اذا صعد الثنايا" گذشت.
987- وعن أَنسٍ رَضي اللَّهُ عنهُ قال: أَقْبَلْنَا مَعَ النَّبِيِّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم، حَتَّى إذا كُنَّا بِظَهْرِ المَدِينَةِ قال: « آيِبُون، تَائِبُون، عَابِدون، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ » فلمْ يزلْ يقولُ ذلك حتَّى قَدِمْنَا المدينةَ» رواه مسلم.
987- از انس رضی الله عنه روايت است که:
با پيامبر صلی الله عليه وسلم باز گشتيم – يعنی از خيبر – تا اينکه بجايی رسيديم که مدينه منوره را ديديم، فرمود: « آيِبُون، تَائِبُون، عَابِدون، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ ». و اين را پيوسته می گفت تا به مدينه رسيديم.