((أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ غَضَبِهِ وَعِقَابِهِ، وَشَرِّ عِبَادِهِ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِيْنِ وَأَنْ يَحْضِرُوْنِ))[1].

(به وسيله‏ى كلمات كامل الهى از خشم و مجازات او، بدى بندگانش و سوسه‏ هاى شياطين و از اينكه آنها نزد من بيايند به خدا پناه مى برم).

 

[1] أبو داود 4/12، ونگا: صحيح الترمذي3/171.